Από μικροί έχουμε μάθει να ακούμε πως η γνώση είναι δύναμη και πως αυτή είναι που θα μας οδηγήσει σε μία λαμπρή και μεγάλη καριέρα. Βέβαια, κανείς δεν προσδιορίζει το τι είδους γνώση πρέπει να είναι η συγκεκριμένη (πρακτική και αξιοποιήσιμη), η οποία θα μας βοηθήσει στη συνέχεια της ζωής μας. Ασφαλώς, για τη συγκεκριμένη “αυθαίρετη” αντίληψη περί γνώσης ευθύνεται και σε μεγάλο βαθμό το εκπαιδευτικό μας σύστημα, το οποίο μας μαθαίνει από μικρή ηλικία πως το μόνο που μετράει είναι η αποστήθιση ενός μεγάλου σώματος πληροφοριών.
Δυστυχώς, η ίδια τάση για μία “ανούσια” συσσώρευση πληροφοριών (δηλαδή χωρίς να ελέγχουμε αν αυτή έχει αξιοποιηθεί ουσιαστικά και πρακτικά από το εκάστοτε άτομο) φαίνεται να υιοθετείται και από τις σύγχρονες επιχειρήσεις τύπου startup. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως η πλειοψηφία των επιχειρήσεων στην εποχή μας προσφέρει συνεχή προγράμματα επιμόρφωσης στους εργαζομένους της.
Η ποιότητα της γνώσης είναι που μετράει και όχι η ποσότητα!
Ο ανταγωνισμός μας έχει ωθήσει σε ένα “κυνήγι” γνώσεων, όπου αυτός με τα περισσότερα “παράσημα” γνώσης κερδίζει τη μάχη. Έτσι, έχουμε φτάσει στο σημείο όπου ένας σύγχρονος εργαζόμενος αναζητά συνεχώς πηγές γνώσεων και επιμόρφωσης καθ’ όλη τη διάρκεια της καθημερινότητάς του, μη έχοντας έστω και ελάχιστο χρόνο για την προσωπική του ξεκούραση και ηρεμία.
Τα παραπάνω δεν έχουν ως σκοπό να μειώσουν την αξία της γνώσης, η οποία ασφαλώς και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πορεία ενός ανθρώπου, αλλά να αναδείξουν ένα επίσης αξιοσημείωτο γεγονός. Η ακαδημαϊκή γνώση ενός ατόμου δεν αντανακλάται απαραίτητα στην επιτυχημένη ή μη επαγγελματική του πορεία, όπως επίσης και η κατοχή ενός μεγάλου σώματος γνώσεων δεν συνεπάγεται με μία ρηξικέλευθη-καινοτόμα σκέψη.
Όλα αυτά δεν είναι θεωρίες ούτε λόγια του αέρα. Υπάρχουν λαμπρά παραδείγματα στον κόσμο της επιχειρηματικότητας που μαρτυρούν τους παραπάνω ισχυρισμούς, όπως είναι αυτό του Steve Jobs (ιδρυτής της Apple) και της J.K. Rowling (συγγραφέας των βιβλίων Harry Poter). Παρά τις άσχημές τους επιδόσεις στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο, και οι δύο τους έγιναν γνωστοί στις αντίστοιχες βιομηχανίες τους για τις πρωτοποριακές-καινοτόμες ιδέες τους.
Δες επίσης: Γιατί η συναισθηματική νοημοσύνη είναι απαραίτητη για την επαγγελματική σου επιτυχία!
Επομένως, αυτό που μετρά δεν είναι η ποσότητα των γνώσεων αλλά η ποιότητα αυτών, δηλαδή η ικανότητά σου να αφομοιώνεις ουσιαστικά την εκάστοτε γνώση και να την μετουσιάζεις σε πράξη. Έτσι, προτού βιαστείς να εγγραφείς σε ακόμη ένα διαδικτυακό πρόγραμμα επιμόρφωσης, δες τις παρακάτω συμβουλές σχετικά με τη μάθηση και την απόκτηση γνώσεων.
Απέφυγε την αποστήθιση, κυνήγα την αξιοποίηση της γνώσης
Πολλοί από εμάς κάνουν το λάθος και συσχετίζουν τη μάθηση-απόκτηση γνώσης με την ικανότητα της ανάκλησης αρκετών πληροφοριών (δηλαδή την απομνημόνευση). Ωστόσο, η πραγματική μάθηση απαιτεί κάτι παραπάνω από αυτό. Η διαδικασία της απομνημόνευσης θα μπορούσε να παρομοιαστεί με το παράδειγμα ενός παράδρομου. Όπως ο παράδρομος “τρέχει” παράλληλα με τον κεντρικό δρόμο αλλά δεν διασταυρώνεται ποτέ με αυτόν, έτσι και η λειτουργία της απομνημόνευσης δεν διασταυρώνεται ποτέ με τον κεντρικό δρόμο της πραγματικής μάθησης. Αποτελεί μία παράκαμψη γύρω από την όλη “δράση”, ένας τρόπος γνώσης χωρίς την ύπαρξη ουσιαστικής μάθησης, μία απάντηση χωρίς την παρουσία κατανόησης.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το υψηλότερο επίπεδο μάθησης λαμβάνει χώρα όταν δημιουργούμε (παραγωγή, σχεδιασμός και εν τέλει δημιουργία αυθεντικών και πρωτότυπων ιδεών), χρησιμοποιώντας ενεργά τη νεοαποκτηθείσα γνώση. Αυτός είναι ίσως και ο λόγος για τον οποίο οι πιο επιτυχημένοι επιχειρηματίες στον κόσμο συνδυάζουν την απόκτηση της γνώσης με δημιουργικούς πειραματισμούς. Με τον τρόπο αυτό ουσιαστικά θέτουν την νεοαποκτηθείσα γνώση σε εφαρμογή.
Σκέψου το παράδειγμα της εκμάθησης μίας νέας γλώσσας. Η αποστήθιση του λεξιλογίου θα σε βοηθήσει ως ένα σημείο να γνωρίσεις τη νέα γλώσσα, αλλά η ουσιαστική εκμάθησή της θα προκύψει όταν το εν λόγω λεξιλόγιο τεθεί σε χρήση.
Προσέγγισε τη νέα γνώση με “καθαρό” μυαλό
Πριν μάθουμε κάτι νέο, μερικές φορές πρέπει να ξεχάσουμε αυτό που ήδη γνωρίζουμε. Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να πέσουμε στην παγίδα της τοποθέτησης της νέας γνώσης σε υπάρχοντα πλαίσια. Για το λόγο αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν ξεκινάμε να μαθαίνουμε κάτι να υιοθετούμε τη στάση ενός αρχάριου μαθητευόμενου, σαν να μη γνωρίζουμε πραγματικά τίποτα.
Αυτή η προσέγγιση θα σε βοηθήσει να αγνοήσεις τις όποιες υποθέσεις ή περιορισμούς μπορεί να έχεις σχετικά με τη νέα γνώση και να αυξήσεις τις πιθανότητες απόκτησής της. Βέβαια, αυτό δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο που μπορείς να κάνεις, δηλαδή να “ξεχάσεις” αυτά που ήδη ξέρεις. Ωστόσο, δεν είναι αυτό ακριβώς που ζητάμε εδώ.
Αυτό που θα πρέπει να επιδιώξεις είναι η καλλιέργεια της συμπεριφοράς ενός αρχάριου μαθητευόμενου με την έννοια του “καθαρού” μυαλού. Μία καλή τακτική για να το επιτύχεις αυτό, είναι να προσπαθήσεις να εστιάσεις περισσότερο στις ερωτήσεις και όχι στις απαντήσεις. Ασχέτως με το αν διαθέτεις γνώσεις πάνω στο προς μάθηση-επιμόρφωση θέμα, θα πρέπει να διακατέχεσαι από ένα “ανοιχτό” πνεύμα και να λαμβάνεις υπόψη σου διάφορες οπτικές για το εκάστοτε ζήτημα. Αντί να συμβιβαστείς με την πρώτη εντύπωση που θα αποκομίσεις από τη νέα σου γνώση, καλό θα ήταν να περάσεις από όλες τις πιθανές εκδοχές (αυτές του ναι-συμφωνώ, όχι-διαφωνώ και ίσως-μπορεί).
Η προσέγγιση του αρχάριου μαθητευόμενου θα σε βοηθήσει να εντοπίσεις τα “κενά” στο σώμα των γνώσεών σου καθώς και να προσεγγίσεις νέες περιοχές με ταπεινότητα και περιέργεια.
Όπλο της μάθησης το προσωπικό σου ενδιαφέρον
Όταν ήμασταν μικροί, η περιέργεια αποτελούσε την κινητήριο δύναμη για τη μάθηση. Αυτή η έμφυτη τάση του ανθρώπου να μαθαίνει νέα πράγματα είναι που αποφέρει την “χρήσιμη”-πρακτικά αξιοποιήσιμη γνώση. Αντίθετα, όταν η μάθηση μετατρέπεται σε μία μορφή “αγγαρείας” τότε αυτή τείνει να είναι επιφανειακή.
Σύμφωνα με μελέτες, έχει παρατηρηθεί πως ο άνθρωπος μαθαίνει πολύ πιο εύκολα και κυρίως ουσιαστικά όταν ασχολείται με κάτι που τον ενδιαφέρει. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο φαίνεται να έχει ανθίσει ο κλάδος της επιστήμης του ενδιαφέροντος. Βάσει των πιο πρόσφατων ευρημάτων το ενδιαφέρον ενός ατόμου φαίνεται να προάγει την καθαρή σκέψη, τη βαθιά κατανόηση και την ευκολότερη ανάκληση πληροφοριών.
Μάλιστα, το προσωπικό ενδιαφέρον για μάθηση φαίνεται πως μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να ξεπεράσουν τις όποιες ακαδημαϊκές δυσκολίες ή γνωστικές αδυναμίες αντιμετωπίζουν. Σε έρευνες που διεξήχθησαν αναφορικά με το θέμα στον τομέα των Μαθηματικών διαπιστώθηκε πως οι φοιτητές οι οποίοι δεν διέθεταν υψηλές βαθμολογίες στα μαθήματά τους, αλλά παρόλα αυτά παρουσίαζαν έντονο ενδιαφέρον για αυτά, ήταν πιο πιθανό να εμπλακούν ενεργά στη συνέχεια από ό,τι οι αντίστοιχοι φοιτητές με υψηλότερες βαθμολογίες αλλά λιγότερο προσωπικό ενδιαφέρον-κίνητρο.
Ανέθεσε τα “περιττά” σε άλλους
Δες επίσης: Οι διαφορές μεταξύ των απασχολημένων και των παραγωγικών ατόμων!
Η πιο κοινή συμβουλή που μπορεί να σας δώσει ένα επιτυχημένος επιχειρηματίας είναι η εξής: δεν μπορείς να κάνεις τα πάντα μόνος σου. Αν θέλεις να μεγιστοποιήσεις τα περιθώρια κέρδους ή εξέλιξης της επιχείρησής σου θα πρέπει ως ηγέτης να μάθεις να αναθέτεις διάφορες υποχρεώσεις και εργασίες σε άλλους. Αυτό θα σε βοηθήσει να εστιάσεις την προσοχή σου σε άλλα, πιο σημαντικά ζητήματα καθώς και σε τομείς που σε ενδιαφέρουν περισσότερο.
Εξάλλου είναι φύση αδύνατον να κάνουμε τα πάντα τέλεια. Υπάρχουν εργασίες τις οποίες σίγουρα κάποιοι συνεργάτες ή υπάλληλοί μας θα μπορούν να εκτελέσουν με μεγαλύτερη ευκολία και ευχέρεια (είτε λόγω χαμηλότερου φόρτου εργασίας είτε λόγω σχετικότερων γνώσεων). Για πολλούς επιχειρηματίες, η συνεχής ανάγνωση, έρευνα και συσσώρευση πληροφοριών μπορεί να προσφέρει μια ψευδή αίσθηση ολοκλήρωσης, ωστόσο αυτό είναι κάτι το οποίο σίγουρα δεν θέλουμε να υιοθετήσεις.
Εν κατακλείδι, θα μπορούσαμε να πούμε πως όταν πρόκειται για θέματα απόκτησης νέας γνώσης, η ποιότητα παίζει πολύ πιο σημαντικό ρόλο από την ποσότητα. Εσύ, ως αποτελεσματικός και επιτυχημένος επιχειρηματίας, θα πρέπει να επικεντρωθείς κυρίως σε περιοχές-ζητήματα που σε ενδιαφέρουν πραγματικά ή χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Παράλληλα θα πρέπει να προσεγγίσεις τη νέα γνώση με το πνεύμα ενός αρχάριου μαθητευόμενου και με “καθαρό” μυαλό, μη εστιάζοντας στην αρχική σου γνώση. Τέλος, θα πρέπει να μάθεις να αναθέτεις εργασίες-ζητήματα μικρότερης σημασίας ή ενδιαφέροντος σε άλλους, προκειμένου να εξοικονομήσεις πολύτιμο χρόνο και πνευματική ενέργεια.
